Muzeum Ziemi, to budynek dawnej Karczmy Głodowej, która stoi tu od przeszło trzystu lat. Dawniej wiódł tędy trakt, wydeptywany przez pielgrzymów wędrujących do źródeł Łaby.

Nazwa Karczma Głodowa, utrwaliła się w połowie XIX wieku, kiedy wielki głód spowodowany nieurodzajem, stał się przyczyną buntów tkaczy Śląskich, krwawo tłumionych przez pruską władzę. Aby złagodzić cierpienia ludzi z gór, zorganizowano dla nich prace publiczne, gdzie między innymi budowano górskie drogi zwane „drogami głodu”.

Jedna z takich dróg biegnie wzdłuż rzeki Kamiennej. Budowali ją okoliczni mieszkańcy, którzy za dziesięć godzin ciężkiej, otrzymywali dziennie bochenek chleba i skopek mleka. Skromne posiłki dla budowniczych przygotowywano w Karczmie Głodowej, gdzie wypiekano dwufuntowe bochenki chleba.
W piwnicy dzisiejszego Muzeum Ziemi, do dziś zachował się stary piec chlebowy, opalany słomą żytnią i owsianą. Mieściło się w nim aż dwieście bochenów chleba.

Na początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, dawną karczmę nabył Juliusz Naumowicz, pomysłodawca Sudeckiego Bractwa Walońskiego. W budynku otwarto sale muzealne, w których prezentowano minerały i liczne pamiątki po Przewodnikach Sudeckich i GOPR- owcach.
18 marca 2015 roku, w środku nocy, w budynku wybuchł pożar. Prace remontowe rozpoczęły się niemal natychmiast, a uroczyste otwarcie Muzeum Ziemi JUNA – Strażnicy Walońskiej, miało miejsce 19 września 2019 w XIX rocznicę powstania Sudeckiego Bractwa Walońskiego.