W sercu Szklarskiej Poręby, pośród szumiących lasów i mglistych zboczy Gór Izerskich, stoi dom, który zamieszkiwali niegdyś poeci i artyści. Jak klejnot osadzony pośród zieleni, wciąż kryje w swoich murach pamięć i ducha ich twórczości.
Jesienią 1890 roku, bracia Carl i Gerhart Hauptmannowie ujrzeli ten dom po raz pierwszy – prosty, wiejski, a jednak tkwił w nim jakiś nieokreślony pierwiastek magii. Urzeczeni jego urokiem bracia, postanowili uczynić go swoim azylem – miejscem, gdzie słowa nabierają mocy, a myśli przelewają się czarnym atramentem na niezapisane kartki papieru.
Tu rodziła się sztuka, a literatura i filozofia splatały się z opowieściami Karkonoszy i Gór Izerskich. Wieczorami, przyciągani niezwykłą aurą, w blasku lamp naftowych, przy ogniu kominka, spotykali się poeci, malarze i myśliciele.
Gdy złe czasy odmienił losy domu, po wojennej zawierusze pozostał on strażnikiem pamięci. Stał się muzeum, skarbnicą opowieści o tych, którzy zostawili w nim ślad swojej twórczości, myśli i marzeń.
Dziś, wśród odrestaurowanych wnętrz, wiszących obrazów i pamiątek dawnych właścicieli, możecie poczuć ducha tego miejsca.