Położona jest na wysokości 870 m.n.p.m. w dolinie rz. Izery. Swoim krajobrazem i warunkami klimatycznymi przypomina pustkowia Norwegii. Jest to jeden z najcenniejszych i najbardziej dzikich obszarów Sudetów pod względem przyrodniczym. Prawdziwym skarbiem Izerskiej Hali są znajdujące się tam torfowiska porośnięte takimi rzadkimi roślinami jak sosna błotna, brzoza karłowata i kosodrzewina. W średniowieczu obszar ten był penetrowany przez Walończyków znajdujących w dolinie Izery złoto i rubiny.